Miasto i wojna : wpływ II wojny światowej na przekształcenia struktury przestrzennej i współczesną kondycję urbanistyczną wybranych miast europejskich

Racoń-Leja, Kinga

Miasto i wojna : wpływ II wojny światowej na przekształcenia struktury przestrzennej i współczesną kondycję urbanistyczną wybranych miast europejskich

Authors:

Kinga Racoń-Leja

Abstract

The work discusses the problem of the impact of the Second World War on urban transformations in European cities, covering both the destruction of cities during this period, as well as their "unwanted" transformations and later rebuilding processes. The thesis of the work was formulated in the form of a question: have the difficult experiences of the Second World War exerted and do they still exert an influence on spatial structure transformations and contemporary urban condition of selected European cities? Its foundation was formed by two additional research problems—which processes associated with the shaping of these cities can be considered similar, as well as how to optimise the rebuilding process? In its introductory section, the work features an analysis of the European context, including the problem of wartime destruction and the presence of memorial sites in the structures of European cities. The difficult demographic and social transformations associated with war were outlined as well. A taxonomy of city reconstruction became a separate fragment. The main section of the work has been devoted to an analysis of Oświęcim, Rotterdam and Dresden. The Author thus also referred to the results of the international programme entitled "Facing impact of the Second World War: Urban Design in Contemporary European Cities" 2009–2012 – FI-WW2, of which she was a coordinator. The following partnering universities took part in the programme: the Cracow University of Technology, TU Delft, HAWK Hildesheim and HTW Dresden. The work constitutes the only holistic academic work to gather the results of the team's efforts, primarily concerning the part of urban planning workshops—taken into consideration in the work as one of the layers of research that had been conducted. The selection of the main case studies—Oświęcim, Rotterdam and Dresden—was performed by a team of experts involved in the execution of the programme. The Author systematised the structure of the research into 5 study layers, which formed the subchapters of the work: Layer 1 – pre-war city / lost city introduces the reader to the situation before the war, familiarising them with matters of its history and structure at the time, casting a light on its community and identity. Layer 2 – of a city affected during the Second World War is an attempt at depicting the various effects of war—mainly the physical damage to its structure, the number of victims, as well as introducing memorial places and new elements into the area of the city—like in the case of Oświęcim—showing the construction of "a new German city". Layer 3 – later / post-war processes analyses the context of the difficult past, destruction and places of memory, describes problems associated with clearing the city of rubble, rebuilding—including the stance on cultural heritage and identity, the redevelopment of the city and creating new spatial models. Layer 4 – features a record of studies performed as a part of the FI-WW2 programme, covering the searches for traces of war and its consequences within the structure of the city, as well as urban-planning-related transformations of the city relative to its pre-war layout—as a result of the war, as well as later processes. Layer 5 – contemporary image of the city is a reference to the latest elements of planning and municipal strategies, highlighting actions that are associated with its difficult wartime identity or that can lead to alleviating the results of broadly understood effects of the war that are present within its structure. The layout maintained throughout the research and the work itself made it possible to adopt a comparative, yet still individual approach to each of the investigated cities—every of the chapters focusing on the studied cases has, in essence, the character of a monograph, with references to other European cities. The experience of the Second World War was extreme for Oświęcim, Rotterdam and Dresden, one that could not only affect their future fate, but could even lead to their downfall. Oświęcim, a small city, to this day functions in the shadow of a tragedy that is difficult to bear - it’s Second World War history is associated to the function of the German Nazi concentration camp KL Auschwitz-Birkenau and mass extermination site of European Jews and other nations. The spatial transformations conducted during the occupation, leading to Oświęcim becoming a "new German city", have weighed upon its later form and, despite attempts at rejecting this part of history, were integrated into its structures in the difficult post-war situation. Oświęcim still remains a city impacted and marked by the Second World War. Dresden lost significant number of inhabitants and it’s centre. It began a process of redevelopment after the war, symbolically tearing itself away from its history. Despite this, a yearning after what had been lost appeared years later, one of its symptoms being the reconstruction of Neumarkt—in a sense restoring the city's lost downtown area, reminding it of its lost identity. Contemporary Dresden builds its image on the basis of elements of cultural heritage, historical buildings that have been reconstructed and restored. Heavily devastated Rotterdam is a city that was able to turn the immense tragedy into a turning point in its history. Rotterdam became a true architectural and urban planning laboratory, in which it was possible to design outstanding works of architecture without regard for context. The redeveloped city, contrary to Dresden, has not returned to its past. The diagnostic and comparative character of the research was aimed at searching for similarities within the process of the shaping of urban layouts in the wartime and post-war period, as well as highlighting errors in measures that had been adopted. It became a basis for the formulation of original directions of rebuilding a destroyed city—constituting the culminating synthesis of the work. It also has an applicative character, highlighting the significance of protective measures to the process of reconstruction so that it can be carried out in a harmonious manner. Four main parts of the reconstruction process were distinguished: clearing the city of rubble, rebuilding, reconstruction of historical areas and memorial places. Among the final guidelines the Author accentuated the significance of each part. The city clearing phase constitutes the first element of restoring a city to life. The manner of clearing a city from rubble is of fundamental significance to its future, safety, functioning, as well as the pace and methods of reconstruction, in addition to its identity, something that we are often unaware of. The process of post-war rebuilding should be based on authentic development structures, primarily including those in historical areas. Reconstruction is a dynamic and long-term process. It requires the involvement of the local community—which can be an essential element of making it a lasting process. Architectural and urban heritage constitutes the basic element of a city's identity and as such should be preserved and taken into consideration in processes of reconstruction. The preservation and protection of places of memory remaining after the war within the structures of cities are also an element of their identities. Places of memory should be protected and commemorated. This duty falls upon a city's organs and is subjected to state regulations. The Author also constructed a summary listing of the phases of this process, which includes: providing safety, evaluation and planning, a construction-related phase and (covering infrastructural measures) subsequent evaluation and correction of planning, as well as the following construction phases—reconstruction and redevelopment, as well as the ending phase. Each of the adopted phases refers to the individual elements of the process, i.e. clearing the city, the reconstruction of historical areas, redevelopment, landscape measures, the protection of places of memory, the involvement of the community and temporary measures. The work ends in conclusions that synthetically summarise the problems of investigated cities and that refer to the overall European context. The stated goals of the work and its theses were justified. Traces of the Second World War are present and affect the situation of cities that had been significantly impacted over its course—something that war trauma and the later processes of redevelopment, including in the socialist realist and later modernist style, have contributed to. The phenomenon of cities reconstruction was relatively rare in Europe, with some Polish cities being an exception. The war and the transformations that came later led to a loss of the heritage of European urban planning. Hence the examples of contemporary reconstruction or retroversion—as attempts at restoring identity to the city.

Record ID: CUT0b0e9109f07c4e5388dcbb2161d46938
Other language title versions: City and the war : influence of the Second World War on transformations of the spatial structure and contemporary urban condition of selected European cities; Stadt und Krieg - Einfluss des Zweiten Weltkrieges auf die Umgestaltung der Raumstruktur und des gegenwärtigen urbanen Zustands ausgewählter europäischer Städte
Book type: Monograph
Book categories: science book; reviewed work
Author: Kinga Racoń-Leja Kinga Racoń-Leja,, Department of Urban Planning and Architecture of Urban Structures (A/A-9)Faculty of Architecture (A)
Other contributor: Jacek Gyurkovich - scientific editor Jacek Gyurkovich,, Undefined Affiliation
Corporate author: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki
Publisher (including from the ministerial list of publishers): Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki
Publisher name (outside publisher list): Wydaw. PK
Publishing place (Publisher address): Kraków
Pages: 380
ISBN: 978-83-65991-43-0
Issue year: 2019
Other elements of collation: il. (w tym kolor.); Bibliografia (na s.) - 325-357; Bibliografia (liczba pozycji) - 474; Oznaczenie streszczenia - Streszcz., Abstr., Zsfassung
Substantive notes: Filmografia: s. 355; wybór źródeł internet. s. 355-357; źródła wybranych il. s. 357-364; aneks s. 365-370
Keywords in Polish: II wojna światowa, procesy urbanistyczne, kierunki odbudowy miast, miasta europejskie, miasta polskie, zniszczenia miast podczas II wojny światowej
Keywords in English: Second World War, urban processes, directions of rebuilding the cities, European cities, Polish cities, Seconf World War destruction of cities
Keywords in original language: Zweiter Weltkrieg, städtische Prozesse, Ansätze des Wiederaufbaus der Städte, europäische Städte, polnische Städte, Zerstörung von Städten durch den Zweiter Weltkrieg
Abstract in Polish: Praca podejmuje problem wpływu II wojny światowej na przekształcenia urbanistyczne miast europejskich, obejmując tak zniszczenia miast w tym okresie, jak i ich „niechciane” transformacje oraz późniejsze procesy odbudowy. Teza pracy sformułowana została w postaci pytania: czy trudne doświadczenia II wojny wywarły i dalej wywierają wpływ na przekształcenia struktury przestrzennej i współczesną kondycję urbanistyczną wybranych miast europejskich? Jej podbudowę stanowią dwa dodatkowe zagadnienia badawcze – jakie procesy w kształtowaniu tych miast można uznać za podobne, a także jak optymalizować procesy odbudowy? Opracowanie w części wstępnej objęło analizę kontekstu europejskiego, w tym problem zniszczeń wojennych i obecność w strukturach miejskich miejsc pamięci. Zarysowało także trudne okołowojenne transformacje demograficzne i społeczne. Osobnym fragmentem stała się także systematyka odbudowy miast. Główna część opracowania poświęcona została analizie Oświęcimia, Rotterdamu i Drezna. Autorka tym samym odniosła się również do wyników międzynarodowego programu „Facing Impact of the Second World War: Urban Design in Contemporary European Cities” 2009-2012 FI-WW2, którego była koordynatorem. W programie wzięły udział następujące uczelnie partnerskie: Politechnika Krakowska, TU Delft, HAWK Hildesheim i HTW Dresden. Praca stanowi jedyne całościowe opracowanie naukowe zbierające rezultaty prac zespołu, przede wszystkim w części dotyczącej warsztatów urbanistycznych – uwzględnionej w pracy jako jedna z warstw przeprowadzonych badań. Wybór głównych przykładów studialnych – Oświęcimia, Rotterdamu i Drezna dokonał zespół ekspertów realizujących program. Strukturę badań Autorka usystematyzowała według 5 warstw badawczych, podrozdziałów pracy: Warstwa 1 – miasta przedwojennego / utraconego wprowadza w sytuację przedwojenną, przybliżając zagadnienia jego historii, ówczesnej struktury, rzucając światło na jego społeczność i tożsamość. Warstwa 2 – miasta doświadczonego podczas II wojny światowej to próba pokazania różnych skutków wojennych – przede wszystkim fizycznego zniszczenia jego struktur, liczby ofiar, a także wprowadzenia w obszary miasta miejsc pamięci i nowych elementów – jak w przypadku Oświęcimia – obrazujących budowę „nowego miasta niemieckiego”. Warstwa 3 – procesów późniejszych / powojennych analizuje kontekst trudnej przeszłości, zniszczeń i miejsc pamięci, opisuje problemy związane z oczyszczaniem miasta z gruzu, odbudową – w tym ze stosunkiem do dziedzictwa kulturowego i tożsamości, przebudową miasta i tworzeniem nowych modeli przestrzennych. Warstwa 4 – obejmuje zapis badań w ramach programu FI-WW2, obejmujący poszukiwania w strukturze miasta śladów wojny i jej konsekwencji, a także transformacje urbanistyczne miasta w stosunku do jego układu przedwojennego – tak na skutek wojny, jak i późniejszych procesów. Warstwa 5 – współczesny wizerunek miasta jest odniesieniem do najnowszych elementów planowania i miejskich strategii, wyróżniając działania, które mają związek z jego trudną wojenną tożsamością czy też mogą przyczyniać się do łagodzenia szeroko pojętych skutków wojny obecnych w jego strukturze. Utrzymany w badaniach i pracy układ pozwolił na porównawcze, aczkolwiek nadal indywidualne podejście do każdego z miast – każdy z rozdziałów dotyczących badanych przykładów ma w zasadzie charakter monograficzny, z odniesieniami do innych miast europejskich. Doświadczenie II wojny Światowej było dla Oświęcimia, Rotterdamu i Drezna doświadczeniem ekstremalnym, które mogło nie tylko zaważyć na ich dalszych losach, ale wręcz stanowić o ich upadku. Oświęcim, niewielkie miasto, po dziś dzień egzystuje w cieniu trudnej do udźwignięcia tragedii, związanej z funkcjonującym w czasie II wojny światowej niemieckim nazistowskim obozem koncentracyjnym KL Auschwitz-Birkenau – miejscem masowej zagłady europejskich Żydów, a także innych narodowości. Dokonane w czasie okupacji przekształcenia przestrzenne, prowadzące do przekształcenia Oświęcimia w „nowe miasto niemieckie”, zaważyły na jego późniejszym kształcie i, pomimo prób wyparcia tej części historii, w trudnej powojennej sytuacji zostały zintegrowane z jego strukturami. Oświęcim pozostaje nadal miastem przez II wojnę światową napiętnowanym. Drezno straciło znaczną liczbę mieszkańców i centrum miasta. Rozpoczęło po wojnie procesy przebudowy, odrywając się symbolicznie od swojej historii. Pomimo to, po latach pojawiła się tęsknota za utraconym, czego symptomem stała się odbudowa Neumarkt – przywracając miastu w pewnym sensie jego utracone śródmieście, przywołując utraconą tożsamość. Współczesne Drezno buduje swój wizerunek w oparciu o elementy dziedzictwa kulturowego, obiekty zabytkowe, które zostały odbudowane, zrewaloryzowane. Zniszczony dotkliwie Rotterdam jest miastem, które potrafiło obrócić ogromną tragedię w punkt zwrotny w swojej historii. Rotterdam stał się prawdziwym architektoniczno-urbanistycznym laboratorium, w którym można było tworzyć, w oderwaniu od kontekstu, wybitne dzieła architektury. Przebudowane miasto, w przeciwieństwie do Drezna, nie wróciło już do przeszłości. Diagnostyczny i porównawczy charakter badań miał na celu poszukiwanie podobieństw w ramach procesów kształtowania urbanistyki w okresie wojennym i powojennym, a także zwrócenie uwagi na błędy w przyjętych działaniach. Stał się podstawą do wypracowania autorskich kierunków odbudowy miasta zniszczonego – stanowiących syntezę końcową pracy. Ma ona jednocześnie charakter aplikacyjny, podkreśla znaczenie działań ochronnych dla procesu odbudowy, tak by mógł on przebiegać w przyszłości w sposób harmonijny. Wyróżniono cztery najważniejsze elementy procesu odbudowy: oczyszczanie miasta z gruzu, odbudowę, rekonstrukcję obszarów zabytkowych i miejsc pamięci. Wśród końcowych wytycznych Autorka zaakcentowała znaczenie każdego z nich. Faza porządkowania miasta stanowi pierwszy element procesu przywracania miasta do życia. Sposób oczyszczenia miasta z gruzu ma podstawowe znaczenie dla przyszłości miasta, jego bezpieczeństwa, funkcjonowania, tempa i metod odbudowy, a także, co rzadko sobie uświadamiamy, dla jego tożsamości. Proces powojennej odbudowy powinien bazować na autentycznych strukturach zabudowy, w tym przede wszystkim w obszarach zabytkowych. Odbudowa jest procesem dynamicznym i długotrwałym. Wymaga zaangażowania lokalnej społeczności – co może stać się istotnym elementem trwałości tego procesu. Dziedzictwo architektoniczne i urbanistyczne stanowi podstawowy element tożsamości miasta i jako takie powinno być zachowane i uwzględnione w procesach odbudowy. Zachowanie i ochrona pozostałych po wojnie miejsc pamięci w strukturach miasta jest również elementem jego tożsamości. Miejsca pamięci powinny być chronione i upamiętniane. Obowiązek ten spoczywa na organach miasta, podlega regulacjom państwowym. Autorka skonstruowała także zestawienie zbiorcze faz tego procesu, obejmujących: zapewnienie bezpieczeństwa, ewaluację i planowanie, budowlaną I (obejmującą działania infrastrukturalne), kolejną ewaluację i korektę planowania, następne fazy budowlane – rekonstrukcję i przebudowę oraz fazę końcową. Każda z przyjętych faz odnosi się do poszczególnych elementów procesu, tj.: oczyszczania miasta, odbudowy obszarów zabytkowych, przebudowy, działań krajobrazowych, ochrony miejsc pamięci, angażowania społeczności oraz działań tymczasowych. Pracę zamykają wnioski końcowe podsumowujące syntetycznie problemy badanych miast i odnoszące się do kontekstu ogólnoeuropejskiego. Postawione cele pracy i jej tezy zostały uzasadnione. Ślady II wojny wciąż są obecne i oddziałują na sytuację miast, które zostały w czasie jej trwania znacznie doświadczone – do czego przyczyniły się zarówno trauma wojenna, jak i późniejsze procesy przebudowy, w tym w stylistyce socrealistycznej, a przede wszystkim modernistycznej. Zjawisko rekonstrukcji zespołów miejskich było w Europie stosunkowo rzadkie, wyjątek stanowią także niektóre miasta polskie. Wojna i późniejsze transformacje doprowadziły do utraty dziedzictwa europejskiej urbanistyki. Stąd też pojawiające się przykłady współczesnej rekonstrukcji lub retrowersji – jako próby przywracania miastu tożsamości.
Abstract in original language: Die Arbeit behandelt die Auswirkungen des Zweiten Weltkriegs auf den urbanen Wandel der europäischen Städte und umfasst sowohl die Zerstörung von Städten während dieser Periode als auch ihre "unerwünschten" Umgestaltungen und nachfolgenden Wiederaufbauprozesse. Die Arbeitsthese wurde in Form einer Frage formuliert: Haben die schwierigen Erfahrungen des Zweiten Weltkriegs die Umgestaltung der räumlichen Struktur und des gegenwärtigen urbanen Zustands ausgewählter europäischer Städte beeinflusst und beeinflussen sie sie weiterhin? Sie wird durch zwei weitere wissenschaftliche Ansätze untermauert: Welche Prozesse der Stadtgestaltung können als gleichartig angesehen werden und wie können die Wiederaufbauvorgänge optimiert werden? Die Ausarbeitung des einleitenden Teils beinhaltet eine Analyse des europäischen Kontexts, darunter die Problematik der Kriegsschäden und die Präsenz von Gedenkstätten in städtischen Strukturen. Verdeutlicht werden zudem die schwierigen demographischen und sozialen Veränderungen um die Kriegszeit. Zu einem eigenständigen Teil der Arbeit wurde darüber hinaus die Systematik des Wiederaufbaus der Stadt Der Hauptteil der Untersuchung widmete sich der Analyse von Oświęcim, Rotterdam und Dresden. Die Autorin verwies auch auf die Ergebnisse des internationalen Programms „Facing Impact of the Second World War: Urban Design in Contemporary European Cities“ 2009-2012 FI-WW2, welchen sie auch als Koordinatorin begleitet hat. An dem Programm nahmen folgende Partneruniversitäten teil: Technische Universität Krakau, TU Delft, HAWK Hildesheim und HTW Dresden. Diese Arbeit ist die einzige umfassende wissenschaftliche Studie, welche die wissenschaftlichen Ergebnisse der Forschungsteams sammelt, speziell im Bereich der urbanen Workshops, die als eine der Forschungsschichten in die Arbeit einbezogen wurden. Die Auswahl der wichtigsten Fallstudien – Oświęcim, Rotterdam und Dresden – wurde von einem Expertenteam getroffen, das an der Durchführung des Programms beteiligt war. Die Autorin systematisierte die Struktur der Forschung in 5 Untersuchungsschichten, die die Unterkapitel der Arbeit bildeten: Schicht 1 – Vorkriegsstadt stellt die Vorkriegssituation vor, bringt Fragen der Geschichte und damaligen Struktur näher und wirft ein Licht auf die Gemeinschaft und Identität. Schicht 2 – während des Zweiten Weltkriegs erlebte Stadt der Versuch, die verschiedenen Auswirkungen des Krieges darzustellen - vor allem die physische Zerstörung der Strukturen, die Anzahl der Opfer, sowie die Errichtung von Gedenkstätten und neuen Elementen in das Stadtgebiet – wie im Falle von Oświęcim, das den Bau einer „neuen deutschen Stadt“ veranschaulicht. Schicht 3 – Spätfolge / Nachkriegsprozesse analysiert den Kontext einer bewegten Vergangenheit, der Zerstörung und der Orte der Erinnerung, beschreibt Probleme im Zusammenhang mit der Trümmerbeseitigung der Stadt, dem Wiederaufbau – einschließlich der Haltung zu kulturellem Erbe und zur Identität, der Neugestaltung der Stadt und der Schaffung neuer Raummodelle. Schicht 4 – beinhaltet eine Aufzeichnung der im Rahmen des FI-WW2-Programms durchgeführten Studien die Suche nach Spuren des Krieges und seiner Folgen innerhalb der Stadtstruktur sowie die städtebaulichen Veränderungen der Stadt im Vergleich zur Vorkriegssituation – als Folge des Krieges und späterer Ereignisse. Schicht 5 – zeitgemäßes Stadtbild ein Verweis auf die neuesten Elemente der Planung und den kommunalen Strategien und hebt Aktionen hervor, die mit der schwierigen Kriegsidentität verbunden sind oder dazu beitragen können, die in ihrer Struktur vorhandenen, allgemein bekannten Auswirkungen des Krieges zu verringern. Die in Forschung und Arbeit beibehaltene Gliederung ermöglichte eine vergleichende, aber dennoch individuelle Herangehensweise an jede Stadt – jedes der Kapitel, das sich auf die untersuchten Fälle konzentriert, hat im Wesentlichen den Charakter einer Monographie, mit Verweisen auf andere europäische Städte. Die Ereignisse des Zweiten Weltkriegs waren für Oświęcim, Rotterdam und Dresden ausgesprochen extrem, welche nicht nur ihr zukünftiges Schicksal beeinflussten, sondern sogar zu ihrem Untergang führen könnten. Oświęcim, eine kleine Stadt, funktioniert immer noch im Schatten einer schwer zu ertragenden Tragödie. Die Geschichte des Zweiten Weltkriegs ist mit der Funktion des deutschen Nazi Konzentrationslagers KL Auschwitz-Birkenau und der Massenvernichtungsstätte europäischer Juden und anderer Nationen verbunden. Oświęcim während der Besatzung vorgenommenen räumlichen Veränderungen, die zur Umwandlung von Oświęcim in eine „neue deutsche Stadt“ führten, prägten das Erscheinungsbild und trotz Versuchen, diesen Teil der Geschichte zu beseitigen, wurden sie in einer schwierigen Nachkriegssituation in die Stadtstruktur integriert. Oświęcim ist nach wie vor eine Stadt, die im Zweiten Weltkrieg stigmatisiert wurde. Dresden hat eine bedeutende Einwohnerzahl und sein Zentrum. Es begann nach dem Krieg mit dem Wiederaufbauprozess und löste sich symbolisch von seiner Geschichte. Doch Jahre später erschien eine Sehnsucht nach dem Verlorenen, deren Symptom war der Wiederaufbau des Neumarktes – in gewisser Hinsicht eine Wiederherstellung der Stadt verlorengegangenen Innenstadt, in Erinnerung an ihre verlorene Identität. Die heutige Stadt Dresden baut ihr Image auf der Grundlage von Elementen des kulturellen Erbes auf, historischen Gebäuden, die wiederaufgebaut und restauriert wurden. Schwer zerstört Rotterdam ist eine Stadt, die in der Lage war, die gewaltige Tragödie zu einem Wendepunkt in ihrer Geschichte zu machen. Rotterdam wurde zu einem wahren architektonisch-urbanen Laboratorium, in dem unabhängig von ihrem Kontext herausragende Architekturwerke geschaffen werden konnten. Die wiederaufgebaute Stadt ist im Gegensatz zu Dresden nicht in die Vergangenheit zurückgekehrt. Der diagnostische und vergleichende Charakter der Studie zielte darauf ab, nach Gemeinsamkeiten innerhalb der Prozesse der städtebaulichen Gestaltung in der Kriegs- und Nachkriegszeit zu suchen und auf Fehler in den gewählten Maßnahmen hinzuweisen. Sie wurde zur Grundlage für die Erarbeitung ursprünglicher Ansätze zum Wiederaufbau einer zerstörten Stadt – sie bildet die endgültige Synthese des Werkes. Sie hat auch einen anwendungsorientierten Charakter und unterstreicht die Bedeutung von Schutzmaßnahmen für den Prozess des Wiederaufbaus, damit diese künftig einheitlich durchgeführt werden können. Es wurden vier wichtige Elemente des Wiederaufbauprozesses unterschieden: Trümmerbeseitigung, Wiederaufbau, Wiederherrichtung historischer Räume und Gedenkstätten. Unter den endgültigen Richtlinien betonte die Autorin die Bedeutung der einzelnen Elemente. Die Aufräumphase der Stadt ist das erste Element des Prozesses der Wiederherstellung der Stadt zum Leben. Die Art und Weise, wie eine Stadt von Trümmern befreit wird, ist von grundlegender Bedeutung im Hinblick auf ihre Zukunft, ihre Sicherheit, ihre Funktionsweise als auch das Tempo und die Methoden des Wiederaufbaus sowie, wie selten erkannt wird, für ihre Identität. Der Prozess des Wiederaufbaus in der Nachkriegszeit sollte auf authentischen Baustrukturen beruhen, insbesondere in historischen Gebieten. Der Wiederaufbau ist ein dynamischer und langfristiger Prozess. Er erfordert die Einbeziehung der lokalen Gemeinschaft – was zu einem wesentlichen Element der Nachhaltigkeit des Prozesses werden kann. Das architektonische und urbane Vermächtnis ist ein grundlegendes Element der Identität der Stadt und sollte als solches erhalten und bei den Wiederaufbauprozessen berücksichtigt werden. Die Erhaltung und der Schutz der nach dem Krieg in den Stadtstrukturen verbliebenen Gedenkstätten ist ebenfalls ein Bestandteil der Identität einer Stadt. Gedenkorte sollten geschützt und geehrt werden. Diese Verantwortung liegt bei den städtischen Behörden und unterliegt den staatlichen Vorschriften. Die Autorin hat auch eine zusammenfassende Auflistung der Phasen dieses Prozesses erstellt, darunter: Gewährleistung der Sicherheit, Bewertung und Planung, Bauphase (einschließlich Infrastrukturmaßnahmen), anschließende Bewertung und Planungskorrektur, weitere Bauphasen – Umbau und Rekonstruktion, sowie die Abschlussphase. Jede der angenommenen Phasen bezieht sich auf die einzelnen Elemente des Prozesses, d.h.: Stadtsanierung, Wiederaufbau historischer Räume, Umbaumaßnahmen, Landschaftsgestaltung, Gedenkstättenschutz, Gemeindebeteiligung und temporäre Maßnahmen. Die Arbeit wird mit abschließenden Schlussfolgerungen beendet, die die Probleme der untersuchten Städte synthetisch zusammenfassen und sich auf den gesamten europäischen Kontext beziehen. Die angegebenen Ziele der Arbeit und ihrer Thesen wurden begründet. Die Spuren des Zweiten Weltkriegs sind nach wie vor präsent und wirken sich auf die Situation der Städte aus, welche während des Verlaufs erheblich betroffen waren – was sowohl durch das Kriegstrauma als auch durch die nachfolgenden Wiederaufbauprozesse, im sozialistisch-realistischen Stil und vor allem im modernistischen Stil, zurückzuführen ist. Das Phänomen des Wiederaufbaus war in Europa relativ selten, wobei einige polnische Städte eine Ausnahme bildeten. Der Krieg und die nachfolgenden Umgestaltungen führten zum Verlust des kulturellen Erbes der europäischen Stadtplanung. Daher stammen die Beispiele für eine zeitgenössische Rekonstruktion oder postmodernistische Retroversion, als Versuche, der Stadt ihre Identität zurückzugeben.
Award: Nagroda Ministra Rozwoju za prace dyplomowe, rozprawy doktorskie oraz publikacje w dziedzinach architektury i budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, , ()
Language: pol (pl) Polish
Score (nominal): 80

Cite

Uniform Resource Identifier: https://cris.pk.edu.pl/info/book/CUT0b0e9109f07c4e5388dcbb2161d46938/

URN: urn:pkr-prod:CUT0b0e9109f07c4e5388dcbb2161d46938

* presented citation count is obtained through Internet information analysis, and it is close to the number calculated by the Publish or PerishOpening in a new tab system.

Back

Knowledge base: Cracow University of Technology

Settings and your account